We hebben nog net niet de big five in onze nieuwe natuurgebieden rondlopen maar als we de grote grazers meetellen komen we al aardig in de buurt. Tijdens de coronacrisis zijn steeds meer mensen de natuur gaan opzoeken waardoor de druk op de natuurgebieden toeneemt. Ook in de nieuwe natuurgebieden rondom Itteren en Borgharen zien wij een toename van recreanten die de nieuwe natuurgebieden ontdekken. Daar is uiteraard niks mis mee mits men zich aan een aantal regels houdt.
Naast de Konik paarden en de Galloway runderen zien wij dat de nieuwe natuurgebieden inmiddels ook in trek zijn bij andere (grotere) zoogdieren. Reeën, vossen, bevers en zelfs wilde zwijnen worden regelmatig gespot in de omgeving van Itteren en Borgharen. Deze dieren zijn schuw en niet zo vaak te zien. Ze leiden een verborgen bestaan dat zich vooral in de schemering en nachtelijke uren afspeelt.
Als men deze dieren overdag ziet zijn ze vaak opgeschrikt door struinende wandelaars of loslopende honden. Vooral voor pasgeboren reekalfjes heeft dit vaak fatale gevolgen. Aangezien deze (nog) niet kunnen vluchten zijn ze vaak aan hun lot overgeleverd.
Wilde zwijnen zijn zeer schuwe dieren en worden zelden waargenomen overdag. Aan de wroetsporen is echter hun aanwezigheid te zien. Ook hier komt het regelmatig voor dat ze opgeschrikt worden en daardoor op de vlucht slaan. Indien men als wandelaar gebruik maakt van de gebaande paden en de hond aangelijnd houdt is er niks aan de hand. Wilde zwijnen zijn in staat om op grote afstand indringers waar te nemen en zullen contact met mensen mijden. Als ze echter jongen hebben zijn ze minder mobiel en zullen zij hun kroost verdedigen tegen bijvoorbeeld loslopende honden. Aanlijnen van de hond is dan ook niet voor niets een verplichting in de natuurgebieden. Helaas komt het nog steeds (te) vaak voor dat men zich niet aan deze regel houdt. Dieren met jongen en broedende vogels worden hier vaak de dupe van.
Er doen veel indianenverhalen de ronde omtrent wilde zwijnen. Indien men zich houdt aan de eerder vermelde regels kan men met een gerust hart genieten van deze nieuwe natuurgebieden.
Eigenlijk is er niet zoveel verandert ten opzichte van de situatie ten tijde van voor de grindwinning. De toenmalige boeren konden (en kunnen) het ook niet echt op prijs stellen als er loslopende honden tussen hun koeien en paarden renden.